جدول جو
جدول جو

معنی ته سفره - جستجوی لغت در جدول جو

ته سفره
(تَهْ سُ رَ / رِ)
آنچه ماند ناخورده، پس از سیری حاضران آن. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). باقیماندۀ غذا. آنچه پس از خوردن در سفره باقی ماند
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از هم سفره
تصویر هم سفره
دو یا چند تن که بر سر یک سفره غذا بخورند
فرهنگ فارسی عمید
(تَ رِ)
دهی از دهستان سرله است که در بخش جانگی گرمسیر شهرستان اهواز واقع است و 450 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)
لغت نامه دهخدا
(تَهْ رَ / رِ)
چیزی است که آن را ته دیگی گویند. (غیاث اللغات) (آنندراج) ، آنچه در سبد باقی ماند، خاشاک و زبیل. (ناظم الاطباء)
لغت نامه دهخدا
(هََ سُ رَ / رِ)
دو کس که با هم طعام خورند. (آنندراج) :
بود هم سفره ای در آن راهش
نیک خواهی به طبع بدخواهش.
نظامی
لغت نامه دهخدا
(تَ دَ رِ)
دهی از دهستان طارم علیاست که در بخش سیردان شهرستان زنجان واقع است و 238 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2)
لغت نامه دهخدا
تصویری از کم سفره
تصویر کم سفره
آنکه در سفره او غذای اندک باشد
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از هم سفره
تصویر هم سفره
کسی که باشخص بر سر یک سفره نشیند و با هم غذا خورند، همراه
فرهنگ لغت هوشیار
هم خوراک، هم کاسه، هم نمک
فرهنگ واژه مترادف متضاد
ته پاره
فرهنگ گویش مازندرانی
محل خروج آب از کرت شالیزار و رود آن به کرت دیگر
فرهنگ گویش مازندرانی
فدای تو، به قربان تو
فرهنگ گویش مازندرانی
برای تو
فرهنگ گویش مازندرانی
از انواع سوگند، به معنی: قسم به سر تو، برآمدن آفتاب، هنگام
فرهنگ گویش مازندرانی